ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΕΡΟΣ 1ο

Φέτος είχα την ιδιαίτερη τιμή και ευλογία να με προσκαλέσουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως προκειμένου να ψάλλω και εγώ σε μερικά απο τα ιστορικότερα αναλόγια της Ορθοδοξίας.
 Άλλα ας ξεκινήσω την ιστορία μου από την αρχή. Ήταν Σάββατο πρωί και εκεί που προετοιμαζόμουν για το ταξίδι μου στην Κέρκυρα για τις διακοπές των Χριστουγέννων βλέπω να με καλεί στο Skype ένας πολύ καλός φίλος απο την Κωνσταντι-νούπολη, ο Παντελής Ζ. ο οποίος μου έκανε και την πρόταση εάν θα επιθυμούσα να βρεθώ τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων στο Πατρι-αρχείο για να εξυπηρετήσω μία κοινότητα που δεν έχει ψάλτη. Του απάντησα αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη ότι αποδέχομαι με πολύ χαρά την προσκλησή του παρότι δεν θα έβλεπα δικούς μου ανθρώπους για πολύ καιρό.

Ειδοποίησα την ίδια στιγμή την οικογενειά μου στην Κέρκυρα για αυτη μου την απόφαση και το αποδέχτηκαν με μία ας μου επιτραπεί η έκφραση χαρμολύπη μιάς και για πρώτη φορά θα έλειπε από το σπίτι ένα από τα παιδιά τους. Την Τρίτη το πρωί ξεκίνησα το ταξίδι μου για την Κωνσταντινούπολη με την ελπἰδα να φανώ αντάξιος της μεγάλης για εμένα αποστολής που ανέλαβα. Αφού έφτασα στην Βασιλεύσα Πόλη αμέσως με γοήτευσε όπως μόνο αυτή ξέρει να γοητεύει τον ταξιδιώτη και αμέσως παρότι ήμουν κουρασμένος λόγο των 10 ωρών ταξιδιού αισθανόμουν έτοιμος να σεριανίσω όλους τους δρόμους. Μερικές από τις εκκλησίες που είχα την ευλογία να υμνήσω τον Γεννηθέντα Χριστό ήταν η Αγία Τριάδα του Πέραν η οποία δεσπόζει στην πλατεία Ταξίμ, ο Άγιος Νικόλαος στο Τζιμπαλί, στο Ναό του Γηροκομείου στο Βαλουκλη, στο Ορθόδοξο κοιμητήριο στο Σισλί και στην Παναγία των Βλαχερνών.

Λόγο της πολυήμερης εκεί διαμονης μου ειχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλά μέρη της Πόλης και να προσκυνήσω στις δεκάδες Ορθόδοξες εκκλησίες που κρατούν αναμένη την φλόγα της Ορθοδοξίας σε μία μουσουλμανική χώρα.

Εδώ αξίζει να αναφερθώ στους καθημερινούς αγώνες του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου ο οποίος αντιμετωπίζει καθημερινά πολλές προκλήσεις από ακραίους κύκλους, και βέβαια στους ανθρώπους της Πατριαρχικής αυλής οι οποίοι στηρίζουν τον Πατριάρχη του Γένους, ο οποίος είναι ο ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου και είναι για όλους μας παράδειγμα ταπεινότητος και Αγάπης.

Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην αίθουσα του θρόνου τη 2ή μέρα των Χριστουγέννων.

Παίρνοντας κομμάτι από τη Βασιλόπιτα από τα χέρια του Οικουμενικού Πατριάρχου την Πρωτοχρονιά.

Οι εμπερίες πολλές και ανεπανάληπτες και η μαγεία της Πόλης σε πλανεύει σε τέτοιο βαθμό που δεν θέλεις να φύγεις. Ειλικρινά όσοι με ρώτησαν πώς πέρασα η απαντησή μου ήταν αυθόρμητα: << και το Τέλεια να πώ δεν μπορεί να το περιγράψει αυτό που έζησα>>. Θα ήταν βέβαια μεγάλη μου παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον φίλο Παντελή Ζ. ο οποίος με πρότεινε στην Μεγαλή Αρχιδιακονία και τον Μέγα Αρχιδιάκονο π. Μάξίμο για την Αβραμιαία Φιλοξενία εντός του πολύπαθου Πατριαρχείου και της Αγάπης που με περιέβαλλαν όλοι. Ιδιαιτέρως δε ευχαριστώ την Α.Θ.Π. Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Τα πάντα κάθε ήμερα ήταν μοναδικά. Που να πρωτοαναφερθω; Στην πρώτη συνάντηση με τον Πατριάρχη που βλεποντάς τον και μόνο το δέος που σε πιάνει έχοντασ μπροστά σου την κεφαλή της Ορθοδοξίας είναι απερίγραπτο και η απλοτητά του σε αφήνει άφωνο. Επίσης στην θέα και μόνο της εκκλησίας Της Του Θεού Σοφίας ή Αγίας Σοφίας και ύστερα κατά την είσοδο στο μοναδικό αυτο μνημείο το οποίο δυστυχώς σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο και όχι για το λόγο για τον οποίο και κτίσθηκε πρίν πολλούς αιώνες, ακόμα μπαίνοντας μέσα νιώθεις την ανάγκη να κάνεις τον Σταυρό σου και από τα ματια φεύγουν μερικά δάκρυα λύπης. Ενά άλλο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν στο μετόχι του Παναγίου Τάφου στο οποίο μπαίνοντας αντικρύζεις την Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια αλλά μόλις αντικρύζεις τα σημάδια των Σεπτεμβριανων πάνω στις εικόνες των Αγίων Σπυρίδωνος και Στυλιανού. Στα πρόσωπα των εικόνων καταλαβαίνει βλέπεις το μίσος που έκρυβαν αυτοί οι άνθρωποι για τους Ορθόδοξους Ρωμιούς της Πόλης.

Άγιος Στυλιανός. Βλέποντας πάνω του τα σημάδια που άφησαν τα επισοδεια των Σεπτεμβριανών.

Άγιος Σπυρίδων. Χτυπημενος από τα επισόδεια των Σεπτεμβριανών.

Αυτό είναι μόνο ένα μέρος από όλα αυτά που είδα και έζησα. Θα ακολουθήσουν και άλλες δημοσιέυσεις με εκτενέστερο αφιέρωμα στην διαμονή μου στην Πόλη. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...